"จอม" เป็นสถาปนิกผู้รับผิดชอบการรีโนเวตเรือนโบราณริมแม่น้ำปิง ที่นั่นเขาพบหีบไม้อัดแน่นไปด้วยรูปวาดเก่า ๆ ซึ่งดูคุ้นตาอย่างน่าประหลาด ถึงจะนึกสงสัยแต่จอมก็ไม่มีเวลากับเรื่องพวกนั้นมากนัก เขาต้องกลับกรุงเทพฯ ชั่วคราวเพื่อไปรับคนรักซึ่งเพิ่งเรียนจบกลับมา จอมเฝ้านับวันที่จะได้พบกับแฟนหนุ่มมาตลอดหลังต้องห่างกันนานหลายปี เพื่อจะพบว่าอีกฝ่ายกำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูเหมาะสมกันดี...แม้ลึก ๆ ในใจอยากได้คำอธิบาย แต่ในเมื่ออีกฝ่ายเลือกแล้ว จอมก็จะรับมันไว้ เขาเดินทางกลับเชียงใหม่ทันที แต่ความเสียใจกลับนำไปสู่เหตุการณ์ไม่คาดคิด ขณะที่รถของเขากำลังจมดิ่งลงสู่ก้นแม่น้ำ ท่ามกลางความมืดมิดอันเย็นเยียบ จอมได้กลิ่นดอกลั่นทมหอมจรุงมากับสายน้ำ และแว่วเสียงทุ้มเจือความอ่อนหวานที่เอ่ยคำหนักแน่น "พ่อจอม..."

เพื่อตามหานักโทษหลบหนีอย่าง "เยว่เทียนซือ" จวินหวงเกศาครามเดินทางไปยังทุ่งน้ำแข็งแดนเหนือด้วยตัวเอง กระทั่งพบเบาะแส ก็ลงมือประหัตประหารอีกฝ่ายโดยไม่สนใจไมตรีในอดีต แต่พอนึกถึงว่าเยว่เทียนซือกลายเป็นศพถูกฝังอยู่ใต้พื้นน้ำแข็ง หัวใจของเขากลับปวดหนึบขึ้นมา สรุปแล้วตนโกรธเยว่เทียนซือไปเพื่ออะไร?