ความจริงในอดีตระหว่าง "เจียงสวินอี้" และ "อวิ๋นเซีย" ถูกเปิดเผย คนสองคนที่เคยผิดใจกันกลับมาสนิทสนมกลมเกลียว จับมือฟาดฟันประมุขมาร หยกคู่ขั้นวิญญาณแผลงฤทธิ์เดช

เพราะความคิดอ่านของเด็กนั้นบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ในดวงตาปราศจากไอมลทิน จึงสามารถมองเห็นบางสิ่งที่คนทั่วไปไม่อาจเห็นได้ แต่เมื่อเติบใหญ่ และได้สัมผัสกับโลกมนุษย์อย่างเต็มที่ ความสามารถนั้นจึงค่อย ๆ หายไป กระทั่งไม่อาจเห็นได้อีก มันเป็นสิ่งที่เรียกว่า "กฎระหว่างโลกกับสวรรค์"

"จอม" เป็นสถาปนิกผู้รับผิดชอบการรีโนเวตเรือนโบราณริมแม่น้ำปิง ที่นั่นเขาพบหีบไม้อัดแน่นไปด้วยรูปวาดเก่า ๆ ซึ่งดูคุ้นตาอย่างน่าประหลาด ถึงจะนึกสงสัยแต่จอมก็ไม่มีเวลากับเรื่องพวกนั้นมากนัก เขาต้องกลับกรุงเทพฯ ชั่วคราวเพื่อไปรับคนรักซึ่งเพิ่งเรียนจบกลับมา จอมเฝ้านับวันที่จะได้พบกับแฟนหนุ่มมาตลอดหลังต้องห่างกันนานหลายปี เพื่อจะพบว่าอีกฝ่ายกำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูเหมาะสมกันดี...แม้ลึก ๆ ในใจอยากได้คำอธิบาย แต่ในเมื่ออีกฝ่ายเลือกแล้ว จอมก็จะรับมันไว้ เขาเดินทางกลับเชียงใหม่ทันที แต่ความเสียใจกลับนำไปสู่เหตุการณ์ไม่คาดคิด ขณะที่รถของเขากำลังจมดิ่งลงสู่ก้นแม่น้ำ ท่ามกลางความมืดมิดอันเย็นเยียบ จอมได้กลิ่นดอกลั่นทมหอมจรุงมากับสายน้ำ และแว่วเสียงทุ้มเจือความอ่อนหวานที่เอ่ยคำหนักแน่น "พ่อจอม..."