Showing 478–486 of 1020 results

วันที่ "เหวินเทียนเหอ" รับตำแหน่ง CEO แห่งอิพีอุสอินฟอร์เมชั่นเทคโนโลยีวันแรก บริษัทก็ล้มละลาย...หลังจากส่งพี่รองซึ่งไปซานฟรานซิสโกโดยไม่ได้บอกอะไรเอาไว้เลย เหวินเทียนเหอถึงได้พบว่ามีหนี้สินพันล้านหล่นใส่หัวเข้าอย่างจัง สถานการณ์ย่ำแย่เหลือทนของบริษัทประจำตระกูล ทำให้เทียนเหอนึกอยากตายขึ้นมา ถ้าไม่ได้ "โพรมีธีอุส" ปัญญาประดิษฐ์ที่พ่อของเขาพัฒนาเอาไว้ให้คำแนะนำว่า เทียนเหอน่าจะลองขอความช่วยเหลือจาก "กวนเยวี่ย" CEO สาขาจีนของบริษัทเงินทุนยักษ์ใหญ่ ซึ่งเป็นหลานชายของเพื่อนสนิทคุณพ่อ เทียนเหอคงจะทำตามที่โพรมีธีอุสแนะนำอย่างไม่ลังเล ถ้าเพียงแต่...กวนเยวี่ยคนนั้นจะไม่ใช่แฟนเก่าของตัวเอง!
บ้านตระกูลกวนปกคลุมไปด้วยสีขาวราวกับไว้อาลัยให้กับการจากไปของ "ปู่กวน" หิมะขาวโพลนและความหนาวเย็นอันเงียบสงัดของ "ไท่หยวน" และ "กวนเยวี่ย" ที่มีสภาพเหมือนเครื่องแก้วราคาแพงอันเปราะบาง ที่อาจจะแตกสลายไปได้หากถูกกระทบเพียงนิดเดียวในเวลานี้ ทำให้ "เทียนเหอ" รู้สึกคล้ายถูกบีบรัดจนแทบหายใจไม่ออก แม้ภายนอกจะดูไม่ได้สนใจไยดีอีกฝ่ายมากไปกว่าสถานะคนรู้จัก แต่เทียนเหอรู้ดีว่าในใจของตัวเองกังวลเรื่องความรู้สึกของกวนเยวี่ยมากแค่ไหน เขาเลียบ ๆ เคียง ๆ เสนอให้อีกคนย้ายมาอยู่ที่บ้านตระกูลเหวินด้วยกันสักพัก แต่กวนเยวี่ยก็ปัดปฏิเสธข้อเสนอนั้นทิ้งไป เทียนเหอจึงนึกขึ้นได้ว่า...พวกเขาไม่ได้เป็นคนรักกันอีกต่อไปแล้ว
ทุกครั้งที่ "กวนเยวี่ย" นึกถึงเรื่องราวในอดีต ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เพิ่งรับ "เทียนเหอ" มาอยู่ด้วยกันที่ลอนดอน หรือตอนที่นอนดูวาฬหัวทุยอวดโฉมเคียงข้างกันกลางมหาสมุทรอินเดีย ภาพเหล่านั้นล้วนเป็นความสุขที่อัดแน่นในความทรงจำเสมอมา ในขณะที่ช่วงเวลาที่เลิกรากันไปนั้น เป็นเหมือนความผิดพลาดที่กวนเยวี่ยจำฝังใจ ในใจราวกับถูกทิ่มแทงด้วยเข็มพันเล่มทุกครั้งที่นึกถึง...แต่ฝันร้ายที่อยากลืมพวกนั้นผ่านพ้นไปแล้ว มันทำให้กวนเยวี่ยคิดอยู่ตลอดว่าโชคดีจริง ๆ "ที่วันนี้เขาได้เป่าเปากลับคืนมา"
"กุล" แน่ใจว่ามันต้องมีสักวันที่เขาจะสามารถเอาชนะปรานต์ได้ ไม่มีคำว่าแพ้ในพจนานกรมของกุล ตั้งแต่เด็กไม่ว่าเขาอยากได้อะไรก็ต้องได้! 'กุล' ซีอีโอแห่งอนันทรากรุ๊ป เครือบริษัทยักษ์ใหญ่ถูกห้อมล้อมด้วยคำสรรเสริญเยินยอและการดูแลเอาใจใส่จากคนรอบข้างยกเว้นก็แต่ "ปรานต์" เลขาฯ ของเขาที่ไม่เคยแสดงทีท่าเอาอกเอาใจกัน "อัลฟ่า" หนุ่มช่างแสนเย็นชา ราวกับคนไร้หัวใจ โอเมก้าคนงามผู้ชื่นชอบความท้าทายจึงมุ่งหมายจะทำลายหน้ากากน้ำแข็งนั้นด้วยเสน่ห์ของตนให้จงได้
ซาตานครึ่งเทพหนึ่งเดียวในใต้หล้า กำลังทำผิดกฎของสภาซาตานอย่างตั้งใจ ว่าด้วยเรื่อง...ห้ามมีรักลึกซึ้งกับมนุษย์ แต่กฎคร่ำครึระหว่างเผ่าพันธุ์ที่ยึดถือกันมายาวนาน ก็มิอาจเหนี่ยวรั้งหัวใจซาตานตนนี้ได้ "หากต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง แน่นอนว่าข้าย่อมเลือก 'เมียข้า' มาก่อนสิ่งใด"
"ยืนแบบนี้เดี๋ยวก็ถูกเหยียบตาย"...เพราะสายตาดันไปสะดุดเข้ากับใครบางคนที่กำลังถูกเบียดจนใกล้จะล้ม แม้ไม่รู้จัก แต่ใจของ "กำปั้น" มันสั่งให้เข้าไปช่วยคนคนนั้นออกมา ใครจะไปรู้ว่าแค่ได้คุยกัน (แบบไม่ค่อยรู้เรื่อง) ได้สบตาเหงา ๆ และโดดเดี่ยวของ "สกาย" ในวันนั้น ใจของเขาก็ไม่เป็นของเขาอีกต่อไป อยากทำให้เจ้าของแววตาโดดเดี่ยวนั้นมีแต่รอยยิ้ม จึงตัดสินใจลองมีความรักอีกครั้ง แต่ไม่ทันได้จีบ สกายคนซื่อก็เบรกเขาด้วยคำว่า "เพื่อน" เอาเถอะเป็นเพื่อนก็เป็นเพื่อน เพื่อรอยยิ้มของสกาย แล้วก็เป็นเพื่อนน่ะ...ไม่ได้แปลว่าจีบไม่ได้สักหน่อย จริงไหม...
ตั้งแต่เป็นเด็กน้อยแก้มกลมจนเป็นว่าที่ทันตแพทย์หนุ่มอย่างทุกวันนี้ "พอร์ช" แทบไม่เคยรู้สึกโหยหาความรัก อยากเป็นคนมีคู่อย่างคนอื่นเลย เขาแฮปปี้ดีกับชีวิตที่เป็นอยู่ มีครอบครัวที่อบอุ่น มีเพื่อนที่รู้ใจ เช้าไปเรียน เย็นนัดเดตกับเนื้อย่าง... แค่นี้ก็พอแล้วรึป้ะ!
"ซอส" เจ้าของสตูดิโอถ่ายภาพ Vignette S. มีความสัมพันธ์กับรุ่นน้องที่ทำงานอย่าง "อชิ" มานานหลายปีแต่ไม่มีท่าทีว่าจะได้เลื่อนขั้นเป็นคนรักเมื่อความรักไม่มีค่าพอให้เปลี่ยนสถานะ หนทางเดียวที่จะทำให้หลุดพ้นจากความสัมพันธ์เป็นพิษนี้คือการเริ่มต้นใหม่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เคยเปิดใจให้คนอื่นได้สักทีกระทั่ง "ไม้" ก้าวเข้ามาในชีวิตในฐานะนายแบบรุ่นน้องประจำสตูดิโอแถมยังกล้าเสี่ยงเข้ามาในความสัมพันธ์ ด้วยการสารภาพรักใส่เขา ทั้งที่รู้ว่าเขายังมีคนอื่นอยู่ในใจสุดท้ายซอสก็ตัดสินใจคิดเริ่มต้นใหม่เพราะความเสมอต้นเสมอปลายของไม้ค่อย ๆ ทำลายกำแพงในใจของเขาลง
หลังจากอ่านฉาก "ตัวร้ายที่รัก" ถูกฆ่าตาย ผมก็ตกอยู่ในอาการช็อก กว่าจะรู้ตัวก็เผลอกลืนเมล็ดทุเรียนลงคอไปแล้ว เป็นเหตุให้วิญญาณหลุดออกจากร่าง แล้วไม่รู้เป็นไงมาไง ผมถึงมาเกิดใหม่เป็นตัวละครในนิยาย "ผู้บัญชาการซอมบี้" ซะได้ มิหนำซ้ำ ยังมาเกิดเป็น "มิเกล อาร์มันโด้" น้องชายของ "เอเรส อาร์มันโด้" ตัวร้ายสุดโหดเหี้ยมที่ผมหลงรักหมดหัวใจ ทว่าอีกฝ่ายกลับเกลียดกันเข้าไส้ "ทะ...ท่านพี่" "ข้าไม่ใช่พี่เจ้า..." เอ้า ได้ดิ! ผมก็ไม่ได้อยากเป็นแค่น้องชายอยู่แล้ว เป้าหมายเดียวของมิเกลคือต้องเป็น "เมีย" ของท่านพี่เอเรสเท่านั้น!