Showing 271–279 of 1020 results

ผมรู้ว่า "ก้อง กิดากร" รองเดือนฯ มหา’ลัย ไม่ถูกชะตาผมอย่างแรง แต่ผมกลับไม่รู้สาเหตุที่อีกฝ่ายเป็นแบบนั้น จวบจนวันหนึ่งที่เขาเข้ามาหาเรื่องผม เพียงเพราะถูกแฟนบอกเลิก กล่าวหาว่าผมเป็นต้นเหตุ ทั้งที่ผมไม่รู้เรื่องราว นั่นจึงทำให้ผมที่แอบชื่นชมเขามาตลอด เกิดอาการฟิวส์ขาด ดึงเขาเข้ามาจูบ ตอกย้ำให้เขารู้ว่าเดือนมหา’ลัยอย่างผม ไม่ใช่คนที่ใครจะมาดูถูกได้ง่ายๆ แบบนี้!
"ไม่รู้หรือไงว่าถ้าได้ยินเสียงแปลก ๆ โบราณเขาว่าห้ามทัก" ก็เพราะไม่รู้ไง! ผม... "นายปัง" (ละชื่อพยางค์หลังไว้) เลยตกกระไดพลอยโจนโดนของเข้าตัว! แล้วของที่ว่าก็ดันเข้าตัวหมอผีพ่วงตำแหน่งรุ่นพี่อย่าง "พี่ขุนสมุทร" ไปด้วยอีกคนแม้ว่า "ของ" ที่พวกผมโดนจะมีชื่อแสนกุ๊กกิ๊กว่า "อาคมคู่รัก" แต่ฤทธิ์ของมันนี่สิ ไม่น่ารักเลย... วันไหนผมกับพี่ขุนไม่ได้เจอหน้ากัน มันจะเล่นงานพวกเราทั้งคู่จนอยู่ไม่สุข กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ให้ตายเถอะ! แล้วมันอยู่กี่วันให้ทาย... 90 วันครับ!! แต่ไป ๆ มา ๆ ไอ้อาคมนี่มันชักจะทำงานดีเกินเหตุรึเปล่า... ...
ฉัน "กุญแจฟา" หรือใคร ๆ ก็เรียกฉันง่าย ๆ ว่า "ฟา" เพิ่งกลับมาจากประเทศฝรั่งเศสหลังจากไปเข้าคอร์สปรุงน้ำหอมตามความฝัน แต่ทว่าพอกลับบ้านถึงได้รู้ว่ากระเป๋าของตัวเองถูกสลับกับคนอื่น มิหนำซ้ำกระเป๋าใบที่สลับดันเปิดออกได้ด้วยรหัสเดียวกัน
เมื่อคนในครอบครัวจากโลกนี้ไปโดยทิ้งมรดกเอาไว้ให้ หนึ่งคือทรัพย์สิน สองคือลูกชายเพียงคนเดียว...มรดกที่มีชีวิต
หลังกลับมาจากเรียนต่อที่อเมริกา ชีวิตของ "เวินเสี่ยวฮุย" ก็ดูจะเข้าที่เข้าทางขึ้นทั้งการงานและความรัก อีกทั้งเมื่อเขายอมรับความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อ "ลั่วอี้" ความสุขอันแสนหวานก็ได้เบ่งบานขึ้นในหัวใจ เวลาแห่งการรับมรดกใกล้เข้ามาทุกที เหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนลั่วอี้ก็จะอายุครบสิบแปดปีบริบูรณ์ ซึ่งหมายความว่าสถานะผู้ปกครองของเวินเสี่ยวฮุยก็จะสิ้นสุดลง เป็นผลให้โซ่ตรวนแห่งศีลธรรมไม่อาจผูกมัดเขาได้อีกต่อไป แต่ก่อนจะถึงวันนั้นธุรกิจของลั่วอี้กลับเกิดปัญหาขึ้น
ในที่สุดวันที่ "เวินเสี่ยวฮุย" เฝ้ารอด้วยความหวาดกลัวก็มาถึง... วันที่ลั่วอี้ตามหาเขาจนเจอ แต่ด้วยหัวใจที่มีรอยแผลสลักลึกก็ทำให้เขาไม่อาจกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีกต่อไป
"อชิ อารยะ" หรือ "หมอเอิ้น" จิตแพทย์หนุ่มพ่วงตำแหน่งเจ้าสัวหมื่นล้าน วางแผนกลับเข้ามาในชีวิตของ "เอ็ม อชิตะ" เลขาฯ ผู้บริหารที่งานยุ่งมาก จนเขาต้องมาดักรอกลางสะพานลอยยามตีสองซึ่งเป็นเวลาเลิกงานของอีกฝ่ายอยู่ทุกวัน คนหนึ่งก็งานยุ่งจนแทบไม่ได้พัก อีกคนก็เหมือนภาระที่ (ชอบทำตัว) ว่างงาน ดูเหมือนไม่น่าจะเกี่ยวข้องอะไรกัน แต่สายใยความผูกพันก็ตัดไม่ขาด และยามดึกดื่นค่ำคืนก็คือเวลาของพวกเขา...เวลาที่จะได้พบเจอและเฝ้ารอ รอจนกว่าจะ "ถึงเวลารัก" ของพวกเขาสักที
หลังจากผ่าตัดและพักรักษาตัวอยู่ที่บ้านมานานหลายปีในที่สุด "ระฟ้า" ก็ได้กลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง เขาเฝ้าฝันถึงการได้รู้จักเพื่อนใหม่ ได้ทำกิจกรรมเหมือนที่คนทั่วไปทำ แต่ใครจะคาดคิดว่าการมามหา’ลัยวันแรก จะทำให้เขาได้เจอกับ "มูน" บุคคลอันตรายที่มีใบหน้ายิ้มแย้ม ทว่า...ให้ความรู้สึกไม่น่าเข้าใกล้แบบสุด ๆ อาการใจสั่นที่มักเกิดขึ้นเวลาได้พบหน้ามูน เป็นเหตุให้ระฟ้าเลือกที่จะหลีกหนีตามสัญชาตญาณแต่ไม่รู้ทำไมยิ่งถอยห่างถึงยิ่งใกล้กว่าเดิมท้ายที่สุดหัวใจ...ก็เริ่มไม่ใช่ของตัวเองอีกต่อไป
ชีวิตแสนราบเรียบของผมตัวมีอันเปลี่ยนไป เมื่อจู่ ๆ "ประธานเอก" ก็สั่งให้เข้าร่วมกิจกรรมของมหา'ลัย ถึงจะเรียนจบ.. แต่ไอ้เพื่อนสนิทของผมดันชวนเข้าชมรมฟุตบอลที่มีกัปตันสุดแสนจะประหลาดนามว่า "อะเกน" เจอหน้ากันครั้งแรกมันก็พ่นประโยคร้ายกาจใส่ผมซะแล้ว