"ศิษย์จะพยายามปกป้องอาจารย์ไม่ให้คนอื่นทำร้ายท่าน" "ไม่ให้คนอื่นทำร้ายข้า แต่ตัวเจ้าทำได้ใช่หรือไม่"

"จอมกระบี่หลิงอวิ๋น" คือนามของศิษย์เอกใน "ปฐมาจารย์ชิงซวี" ผู้มีชื่อเสียงลือเลื่องชนิดทั่วโลกบำเพ็ญเพียรยกย่องให้เป็นมรรคากระบี่อันดับหนึ่ง น่าเสียดาย จอมกระบี่ผู้งดงามแม้สำเร็จเป็นเซียนคนแรกแต่กลับเข้าสู่วิถีมาร ทำให้อาจารย์ของเขาชำระสำนักทันทีโดยไม่รั้งรอฟังคำอธิบายของศิษย์รักแม้เพียงครึ่งคำ สุดท้ายจอมกระบี่ตัดสินใจละทิ้งทางโลก อัตวินิบาตกรรมจมดิ่งสู่ใต้เหวหลงกู่ นับแต่นั้นหลิงอวิ๋นนามนี้ก็ค่อย ๆ เลือนหายไปจากความนึกคิดของผู้คน

เมื่อน้ำแข็งมาเจอกับไฟ "เย่เชียนหลาง"...หยิ่งยโสโอหัง เย็นเยียบ ไร้หัวใจ จากเด็กกำพร้าหิวโซ ที่ยอมกระทั่งกินเนื้อพี่สาวตัวเองเพื่อเอาชีวิตรอด สู่...ผู้บัญชาการกลุ่มองครักษ์เสื้อแพร มือขวาของมหาขันทีผู้เป็นปรปักษ์กับคนทั้งโลก "โค่วเปียนเฉิง" แข็งแกร่ง ร้อนแรงดั่งแสงตะวัน จอมโจรในตำนานเจ้าของฉายา "หนึ่งดาบค่าอนันต์" เกรงว่า...ในรอบพันปีจะมีเพียงเขาที่ทางการไม่อาจรับมือได้ เมื่อผู้รักษากฏหมาย เจอกับคนนอกกฏหมาย หนึ่งหิมะ หนึ่งเปลวไฟ หนึ่งไล่ล่า หนึ่งล่อลวง เดิมพันนี้มีกฎว่า ใคร "เผลอใจ" ก่อน คนนั้นแพ้! แต่ชะตาของคนเรา ฟ้าลิขิตเอาไว้แล้ว...เพชรก็คือเพชร ต่อให้เอาโคลนทั้งหีบมาสาดใส่ ก็ยังเปล่งประกายเจิดจ้าอยู่วันยังค่ำ ใต้หล้านี้จะหาใครมากลบรัศมีของเพชรแท้ได้หรอกหรือ?