Showing 4276–4284 of 4791 results

" แกเป็นคนแบบเดียวกับฉัน เป็นสัตว์ประหลาดในคราบมนุษย์!"
"ผมรักเธอนะ สเตลล่า" เด็กหนุ่มกล่าวกับเด็กสาวด้วยร้อยยอมยิ้มในชั่ววินาทีที่กำลังจะสูญเสียทุกอย่างไป...
"จะเผาให้เป็นจุณไม่ให้เป็นจุณไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียวเลย!" เพื่อมอบความพ่ายแพ้ให้กับผู้เข้าแข่งขันของโรงเรียน อาคัตสึกิด้วยมือของตัวเธอเอง สเตลล่าจึงขอให้มีแมตช์แหกกฎสี่ต่อหนึ่ง เปลวเพลิงของ (เจ้าหญิงสีชาด) ลุกโชนอย่างรุนแรงแบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนแล้วเผาผลาญเหล่าคนนอกกฎหมายที่เคยมาจู่โจมโรงเรียนฮะกุน อีกด้านหนึ่ง อิคคิที่ได้พบกับ ชิโนมิยะ อามาเนะ หนึ่งในผู้เข้าแข่งขันของโรงเรียนอาคัตสึกิอีกครั้ง เขาก็สามารถรู้ถึงสาเหตุของความเกลียดชังที่ไม่อาจเข้าใจต่ออีกฝ่ายในอดีตได้ แล้ว ความสามารถที่แท้จริงของอามาเนะที่ถูกเปิดเผยออกมาในที่สุด ความมืดที่ครอบงำเขาอยู่นั้นได้กลายเป็นเงามืดที่เข้าปกคลุมงานประลอง...!?
ชิซึคุที่ถูกดาบนับไม่ถ้วนเสียบกับอามาเนะที่ยืนหัวเราะอยู่เบื้องหน้า... ศึกรอบก่อนรองชนะเลิศเพื่อกำหนดตัวคู่ต่อสู้ของอิคคิถูกปิดฉากลงด้วยโศกนาฏกรรม ซึ่งเกิดขึ้นก่อนจะเริ่มการต่อสู้ และแล้วเทศกาลอัศวินเจ็ดดาบดาราก็ได้เข้าสู่การแข่งในรอบรองชนะเลิศ "เจ้าหญิงสีชาด" กับ "จักรพรรดิดาบวายุ" อัศวินแรงค์ A ทั้งสองเปิดฉากการดวลที่สร้างความตกตะลึง ไปทั่วทั้งสนามแข่ง ส่วนทางด้านศึกระหว่าง "อนาเธอร์วัน" กับ "แบดลัค" นั้น... "ผมตั้งใจว่าจะสละสิทธิ์การแข่งนี้น่ะครับ" คำพูดที่คาดไม่ถึงของอามาเนะสร้างความแตกตื่นโกลาหล! อิคคิเข้าสู้กับอามาเนะที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ด้วยการเตรียมใจอันหนักแน่น การมุ่งสู่เวทีรอบชิงชนะเลิศ เพื่อทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับหญิงสาวสุดที่รักมาถึงเล่มที่แปดแล้ว!
วันแข่งรอบชิงชนะเลิศของเทศกาลอัศวินเจ็ดดาบดารา อิคคิกำลังฝึกซ้อมขั้นสุดท้ายก่อนขึ้นสู้กับสเตลล่า ผู้เป็นทั้งคู่แข่งตัวฉกาจและคนที่เขารักสุดหัวใจ ซึ่งคู่ซ้อมที่ได้มาปรากฏตัวต่อหน้าก็คือเหล่านักสู้ฝีมือดีที่เคยประมือมาแล้ว อันได้แก่ (ไรคิริ) (ราชันเจ็ดดาบดารา) และ (จักรพรรดิดาบวายุ)! (อนาเธอร์วัน) ตั้งใจใช้พวกเขาเหล่านี้เพื่อลับเขี้ยวเล็บของตนให้แหลมคมจนถึงขีดสุด!!
"ผืนโลกอันกว้างใหญ่ก่อให้เกิดไวน์นานาชนิด" ผู้คนจากทั่วโลกล้วนมีศิลปวัฒนธรรมในการดื่มไวน์เป็นของตนเอง ไม่ว่าจะเป็นโรมาเน-กงตี ไวน์แห่งตำนาน ที่ทำให้คอไวน์ถึงกับใจสั่นเพียงแค่ได้ยินชื่อ, ซาโตมาร์โก ราชินีแห่งไวน์ที่เฮงเวย์ชื่นชอบมากจนนำมาตั้งชื่อหลานสาว, ซาโต เปตรูส โวน์ยอดนิยมในหมู่ชนชั้นสูงของอเมริกา เจ้าของสมญา "ไวน์เคนเนดี" คอไวน์ต้องอ่าน ไม่ใช่คอไวน์ยิ่งต้องอ่าน!
"ก็เพราะมึงเป็นอย่างงี้ไงเอิ้ง กูเอาไม่ลง!" นั่นคือประโยคที่แฟนเก่าและอดีตหุ้นส่วนร้านพูดกับผมตอนที่จับได้ว่ามันแอบเล่นชู้กับรุ่นน้อง เห็น "เอิ้งเอิ้ง" ลุคเถื่อนแบบนี้ก็เจ็บได้ร้องไห้เป็น เลยขอพักใจเทไป-ไทเป แล้วก็ถือโอกาสไหว้พระขอปั๋วซะเลย แต่ไอ้การไปไหนมาไหนคนเดียวต่างประเทศ มันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด..."ครับคุณแม่ 'อินอิน' ถึงไทเปแล้ว...กำลังจะไปไหว้พระ" เฮ้ย! คนไทย กำลังจะไปไหว้พระด้วย โชคเข้าข้าง เจอผู้งานดีแบบนี้ต้องตาม!
"จงปั๋วหกโจว" ถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น "เสิ่นเจ๋อ" ชวนถูกคุมตัวมายังเมืองหลวง ถูกประณามหยามเหยียดจากทุกคน เมื่อ "เซียวฉือเหย่" ได้ข่าว ก็มิร้องขอให้ผู้ใดลงมือแทนเขา หมายมั่นจะเตะเสิ่นเจ๋อชวนให้กลายเป็นคนพิการด้วยตนเอง แต่ใครจะรู้เล่าว่า เจ้าคนอ่อนแอขี้โรคนี่จะแว้งกัดเขาจนเลือดสาด และนั่นคือจุุดเริ่มต้นความแค้น ระหว่างชายหนุ่มทั้งสองที่จำต้องฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้ากัน "ห้าปีก่อนข้าเคยถีบเจ้าหนึ่งที แค้นหรือไม่" เสิ่นเจ๋อชวนตอบ "หากข้าตอบว่าแค้น มิใช่เป็นการเอาแต่คิดถึงเจ้าหรือ ไม่แค้นหรอก ไม่เลยแม้แต่นิดเดียว" เซียวฉือเหย่วางท่า "เช่นนั้นก็น่าเสียดาย หากเจ้าแค้นข้า วันนี้ย่อมได้ล้างแค้น" ลมหนาวพัดมาพร้อมความเยียบเย็น เซียวฉือเหย่พูดเสริมอีกประโยคอย่างเชื่องช้า "...ถ้าเจ้าทำได้นะ"
"เจ้าก้าวเข้ามาในถิ่นของข้าทีละก้าว ปล่อยให้ข้าหยั่งเชิงเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า จุดประสงค์ก็เพื่อค่ำคืนนี้ เพื่อลงเรือลำเดียวกับเข้า" เซียวฉือเหย่โน้มตัวไปข้างหน้าช้า ๆ สายตาเย็นชา "แต่หากคืนนี้ข้าสืบไม่ได้ว่าผู้บงการเบื้องหลังคือ...ไม่ล่วงรู้จุดประสงค์ของเจ้า เจ้าก็จะเหยียบข้าลงไป อย่างแท้จริง ใช้ข้าเป็นแท่นเพื่อก้าวขึ้นไปใช่หรือไม่" "เจ้าเป็นหมาป่าจมูกไว" เสิ่นเจ๋อชวนพูด "ไฉนจึงพูดเหมือนตัวเองน่าสงสารเช่นนั้นเล่า หากข้ามิใช่ข้า เจ้าไม่มีทางเปิดโอกาสให้ข้าเหยียบย่างเข้ามา พวกเราจะไม่มีแม้กระทั่งการสนทนากันด้วยซ้ำ เจ้ากับข้าเป็นคนประเภทนี้แหละ แทนที่จะมาคาดคั้นข้า ไยจึงไม่ถามตัวเจ้าเองดูก่อนเล่า" เซียวฉือเหย่พูด "เจ้าต่างหากที่เป็นสารเลว" เสิ่นเจ๋อชวนตอบ "สารเลวที่มีเป้าหมายเดียวกันหาไม่ง่ายนะ"