To…คนที่ได้อ่านสิ่งนี้ในวันที่ผมจากไปแล้ว

ผมเก็บมือถือได้เพราะเจ้าของดันลืมไว้บนโต๊ะ เป็นสมาร์ตโฟนราคาเกือบครึ่งแสน ใจจริงผมอยากเอามันไปขายเพื่อนำเงินไปจ่ายค่าหอที่ค้างไว้และเป็นค่าใช้จ่ายอื่นๆ ที่จำเป็นอีกมาก แต่เพราะโน้ตแผ่นหนึ่งที่เจอในเคสมือถือทำให้ผมเปลี่ยนใจ “To… คนที่ได้อ่านสิ่งนี้ในวันที่ผมจากไปแล้ว” ประโยคนี้ไม่ต่างอะไรกับการบอกใบ้ว่านี่คือจดหมายสั่งเสียไม่ใช่หรือ “นายมืดมน” คนนั้นคิดจะทำร้ายตัวเองเพื่อให้ข้อความในโน้ตเป็นจริงขึ้นมาหรือเปล่า นับจากนั้นกิจวัตรประจำวันของผมก็เริ่มมีนายมืดมนคนนี้เข้ามาเกี่ยวข้องมากขึ้นเรื่อย ๆ รู้ตัวอีกทีก็คิดแต่เรื่องของเขา (ตามสตอล์กเกอร์เขา) และปล่อยเขาให้คลาดสายตาไม่ได้เสียแล้ว