หนังสือ รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่ 7

“ลัทธิบัวขาว” ถูกขุดรากถอนโคน กล่าวได้ว่าเก้าในสิบส่วนเป็นผลงานของ “ถังฟั่น” เขาจะเติบโตในหน้าที่การงาน ขั้นตำแหน่งเลื่อนขึ้นพรวดพราดก็หาใช่เรื่องน่าแปลกใจ บัดนี้ “ถังฟั่น” “ถังรุ่นชิง” ก็ได้กลายเป็น “ถังเก๋อเหล่า” มหาเสนาบดีแห่งสภาขุนนางแล้ว! ช่วงเวลานี้บ้านเมืองนับว่าสงบสุข หากไม่ใช่กับในราชสำนักและวังหลวง กลุ่มอำนาจวั่นยังคงไม่วางมือจากภารกิจเปลี่ยนตัวรัชทายาท ทั้งยิ่งต้องเร่งรัดลงมือเพราะองค์จักพรรดิพระวรกายอ่อนแอขึ้นทุกวัน ๆ งานที่ “ใต้เท้าถัง” ต้องสะสางก็เยอะมากพอแล้ว ยังต้องแบ่งแยกสมองมาขับเคี่ยวกับคนเหล่านี้อีก แต่นี่คือแนวรบแห่งสุดท้ายที่เขาต้องเข้าร่วม ทั้งหมดทั้งมวลมิใช่เพื่ออนาคตตน ทว่า.. เพื่ออนาคตของแผ่นดินต้าหมิงในรัชศกใหม่!