"คิโนะ" เงยหน้ามองฟ้า ณ กลางทะเลทรายซึ่งมีทรายและหิน ท้องฟ้าโปร่ง จากนั้นก้มหน้าลง แล้วมองบ่อน้ำที่ผากบ่อหินเปิดโล่ง บ่อน้ำแห้งผาก อย่างที่บอกใช่ไหมล่ะ หากเป็นแบบนี้ตั้งแต่ต้นก็เดินทางไม่ได้หรอก คิโนะ สิ่งสำคัญที่สุกของนักเดินทางคือความสามารถในการตัดสินใจนะ จะนักเดินทางมือใหม่หรือเก๋าประสบการณ์ก็เหมือนกัน...ใช่ไหม? "ไม่หรอก เฮอร์เมส ดวงต่างหาก สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับนักเดินทางคือ สิ่งที่จะคอยช่วยเราในเสี้ยววินาทีสุดท้าย...หรือก็คือดวง" เรื่องราวการเดินทางของมนุษย์นามคิโนะกับรถสองล้อพูดได้ชื่อเฮอร์เมส นวนิยายแนวใหม่ซึ่งไม่เคยมีที่ไหนมาก่อนได้ปรากฏสู่สายตาทุกท่านแล้ว!

หลังผ่านพ้นความยากลำบากมามากมาย ในที่สุดก็ถึงวันมงคลสมรสของทั้งสองคน กลีบดอกซากุระปลิวว่อนท่ามกลางแสงแดดระยิบระยับ หากแต่สวนทางกับบรรยากาศที่สุดแสนจะเป็นใจนั้น "มิโยะ" กลับกังวลจนแทบไม่เป็นอันทำอะไรแต่เช้า เหตุเพราะ "คิโยกะ" ซึ่งถูกเรียกออกไปรับมืองานด่วนตั้งแต่เมื่อคืน ยังไม่กลับมาทั้งที่ใกล้จะถึงเวลาเริ่มพิธีแล้ว

"...วันนี้ไม่กลับบ้าน ได้มั้ยคะ...?" งานโรงเรียนอันอึกทึกได้ผ่านพ้นไปและกลับสู่วันคืนธรรมดาแล้ว "อามาเนะ" แสดงความรู้สึกที่มีต่อ "มาฮิรุ" อีกครั้งด้วยคำพูดและสาบานว่าจะมีอนาคตร่วมกัน ยิ่งไปกว่านั้นอามาเนะต้องการส่งมอบของขวัญให้แบบเป็นชิ้นเป็นอัน จึงเริ่มทำงานพาร์ทไทม์ที่ไม่คุ้นเคย อีกด้านหนึ่ง มาฮิรุที่รอการกลับมาของอามาเนะได้แบกรับความเปล่าเปลี่ยว แอบทำบางสิ่งเพื่อแสดงความรู้สึกให้อามาเนะได้รับรู้...