เมื่อได้รับคำร้องขอ พวกผมสมาชิกชมรมบริการจึงตัดสินใจช่วยอิชชิกิจัดงานกิจกรรมวันวาเลนไทน์ ผู้เข้าร่วมกิจกรรมมีทั้งมิอุระ เอบินะ และคาวาซากิ แต่ดูเหมือนผู้เข้าร่วมจะมีเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ท่ามกลางบรรยากาศที่แสนสงบสุข ผมก็เริ่มรับรู้ถึงความรู้สึกแปลก ๆ ที่ไม่อาจเพิกเฉยได้ ผมก็ได้แต่หลอกตัวเองว่า แค่สับสนกับเรื่องที่ไม่คุ้นเคยเท่านั้น ถ้าชีวิตเป็นแบบนี้ตลอดไปก็คงดี ถ้าไม่สังเกตถึงความรู้สึกบางอย่างก็คงจะดีกว่านี้... ข้อเสนอ (คำปรึกษาของเธอ คำร้องขอของเธอ) หิมะโปรยปราย ทับถม ภาพของพวกเขาและเธอก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป

หลังงานวัฒนธรรมจบลง พวก "ฮะจิมัน" และ "ยูกิโนะ" ก็ต้องไปช่วยงานตามคำขอร้องที่ว่า "อยากจะทำให้งานกีฬาสีดูครึกครื้น" ของ "ประธานนักเรียนชิโรเมงุริ เมงุริ" ในฐานะชมรมบริการ แต่ก็ยังไม่ได้กำหนดด้วยซํ้าว่าใครจะเป็นประธานคณะกรรมการจัดงานกีฬาสี คนที่ถูกดันขึ้นมารับตำแหน่งนั้น คือ "ซางามิ มินามิ" ที่เป็นประธานคณะกรรมการจัดงานวัฒนธรรม..

ใกล้ถึงวันคริสต์มาส ถ้าตอนเด็กจะเป็นวันที่จะได้รับของขวัญ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ยิ่งกว่านั้น ทั้งสิ่งที่คาดหวังสิ่งที่ต้องการได้สูญเสียไปหมดแล้ว...นับตั้งแต่วันเลือกตั้งประธานนักเรียน ความสัมพันธ์ที่เหมือนกับจบลงอย่างเด็ดขาดแล้วได้ถูกลากยาว พวกฮะจิมันได้แต่มารวมตัวกันที่ห้องชมรม มาเพื่อนั่งเล่นแค่นั้น เพื่อที่จะไม่หนีไปไปจากมัน ในช่วงเวลาเช่นนั้นมีผู้มาขอส่งคําขอร้องต่อ อิชชิกิ อิโรฮะ ที่ได้เป็นประธานนักเรียนจากการเลือกตั้งคราวก่อน ให้ช่วยเหลือกิจกรรมเกี่ยวกับอิเวนท์วันคริสต์มาสที่จะจัดร่วมระหว่างโรงเรียน ฮะจิมันตั้งใจจะจัดการด้วยตัวคนเดียว แต่คําขอที่จัดการตามธรรมดาไม่ได้คราวนี้ กลับมีสภาพเลวร้ายยิ่งขึ้นทุกที...