หลังฝ่าฟันอย่างหนักจนผ่านด่าน 6/10 มาได้สำเร็จ พวกเขาก็มุ่งหน้าสู่นครกลางเวหาเพื่อรอวันเข้าด่าน 7/10 ซึ่งในสถานที่แห่งนี้ "ถังหลิ่น" "ฟั่นเพ่ยหยาง" และสมาชิกในกลุ่ม ได้พบกับเรื่องที่คาดหวังและเรื่องที่ไม่เคยคาดคิดพร้อม ๆ กัน อย่างแรกที่ทำให้พวกเขายินดีอย่างมากคือ "เจิ้งลั่วจู๋" หาเพื่อนสมัยเด็กอย่าง "ซือฟางเจ๋อ" พบในที่สุด ส่วนเรื่องที่ทำให้รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกลับตาลปัตร คือซือฟางเจ๋อคนนี้กลับมาพร้อมข้อมูลสำคัญบางอย่างเกี่ยวกับระบบเซียว ที่ส่งผลกระทบต่อจิตใจของพวกเขาอย่างไม่อาจต้านทานได้ อีกทั้งยังทำให้วิธีการทำเควสต์ฝ่าด่านของพวกเขาและเหล่าพันธมิตร ไม่สามารถดำเนินไปตามวิถีทางเดิมได้อีกต่อไป เพื่อปกป้องอิสรภาพที่แท้จริงซึ่งพวกเขาต่างรอคอยมานาน

ลอยละล่อง ณ ที่ไกลแสนไกล วอนผู้หลับใหลอย่าได้ตื่นจากภวังค์นิทรา กลิ่นเมฆาเอ๋ย...ใกล้ถึงเวลาของเจ้าแล้วหนา ต่อให้แคล้วกันอีกสักกี่ครา วันข้างหน้าเจ้าจะได้รู้ในบัดดล!

แม้ "เยี่ยนอู๋ซือ" จะถอยห่างจากความตายมาได้แล้ว แต่ร่างกายยังคงบอบช้ำ ซ้ำบุคลิกที่ควรมีเพียงหนึ่งก็กลับมีมากกว่านั้น "เสิ่นเฉียว" จึงตั้งใจว่าจะพาเยี่ยนอู๋ซือกลับนิกายฮ่วนเยวี่ยเสียก่อน ทว่าระหว่างเดินทางพวกเขาดันเผชิญหน้ากับศิษย์นิกายเหอฮวน ที่หมายจับตัวเสิ่นเฉียวกลับไปให้ "ซางอิ่งสิง" ล้างแค้นอย่างโหดเหี้ยม น่าประหลาดที่คนเห็นแก่ตัวอย่างเยี่ยนอู๋ซือกลับห่วงใยเสิ่นเฉียวมากกว่าชีวิตตนเอง เขาจี้จุดคนงาม ซ่อนตัวไว้ในผนังหิน แล้วเผชิญหน้ากับศัตรูตามลำพัง ทั้งที่เสิ่นเฉียวควรจะยินดีที่ประมุขแสนเย็นชาผู้นี้รู้จักคิดถึงผู้อื่นบ้างแล้ว แต่ขณะที่ทำได้แค่นั่งนิ่งในผนังหิน ในใจเสิ่นเฉียวกลับรวดร้าวอย่างประหลาด คล้ายกับกำลังหวาดหวั่นว่าจะต้องสูญเสียสิ่งสำคัญบางอย่างไปตลอดกาล